ขอนดอก

คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

ขอนดอก

ชื่อเครื่องยา ขอนดอก
ชื่ออื่นๆของเครื่องยา
ได้จาก เนื้อไม้ที่มีราลงของไม้พิกุล หรือไม้ตะแบก
ชื่อพืชที่ให้เครื่องยา พิกุล, ตะแบก
ชื่ออื่น (ของพืชที่ให้เครื่องยา)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Mimusops elengi L. (พิกุล), Lagerstroemia calyculata Kurz. (ตะแบก)
ชื่อพ้อง
ชื่อวงศ์ Sopotaceae (พิกุล) Lythraceae (ตะแบก)

ลักษณะภายนอกของเครื่องยา:
           ขอนดอกคือเนื้อไม้จากต้นพิกุลหรือต้นตะแบกที่มีราลง เนื้อไม้มีสีน้ำตาลเข้ม ประขาว มองเห็นเป็นจุดๆ สีขาว กระจายทั่วไป ภายในผุเป็นโพรงเล็กๆ มีกลิ่นหอม  (ขอนดอก อาจได้จากต้นพิกุลหรือต้นตะแบกก็ได้ที่มีอายุมาก ยอดหักเป็นโพรง มักมีเชื้อราเจริญเข้าไปในเนื้อไม้ ไม้ยืนต้นตาย เนื้อไม้เหมือนไม้ผุ สีขาวเป็นจุดๆ ตามตำราโบราณให้ใช้ขอนดอกที่เกิดจากต้นพิกุล จึงจะมีสรรพคุณดี) ขอนดอก มีกลิ่นหอม รสจืด

 

เครื่องยา ขอนดอก

 

เครื่องยา ขอนดอก

 

เครื่องยา ขอนดอก

 

เครื่องยา ขอนดอก

 


ลักษณะทางกายภาพและเคมีที่ดี:
           ไม่มีข้อมูล

สรรพคุณ:
           ตำรายาไทย: ขอนดอก ใช้บำรุงตับ บำรุงปอด บำรุงหัวใจ บำรุงครรภ์ แก้ลมกองละเอียด แก้ลมวิงเวียน บำรุงทารกในครรภ์ ทำให้หัวใจชุ่มชื่น แก้เสมหะ แก้เหงื่อ แก้ไข้ร้อนเพื่อตรีโทษ
           นอกจากนี้บัญชียาจากสมุนไพร: ที่มีการใช้ตามองค์ความรู้ดั้งเดิม ตามประกาศ คณะกรรมการแห่งชาติด้านยา (ฉบับที่ 5)    ปรากฏการใช้ขอนดอก ในยารักษากลุ่มอาการทางระบบไหลเวียนโลหิต (แก้ลม) มีส่วนประกอบของขอนดอก ร่วมกับสมุนไพรชนิดอื่นๆ ในตำรับ ปรากฏรวม 2 ตำรับ คือ”ยาหอมเทพจิตร” มีสรรพคุณแก้ลมกองละเอียด ได้แก่ อาการหน้ามืด ตาลาย สวิงสวาย ใจสั่น บำรุงดวงจิตให้ชุ่มชื่น และตำรับ ”ยาหอมนวโกฐ” มีสรรพคุณในการแก้ลมวิงเวียน คลื่นเหียน อาเจียน แก้ลมจุกแน่นในอก ในผู้สูงอายุ แก้ลมปลายไข้ (หลังจากฟื้นไข้แล้วยังมีอาการ เช่น คลื่นเหียน วิงเวียน เบื่ออาหาร ท้องอืด อ่อนเพลีย)
           ตำราพระโอสถพระนารายณ์: ปรากฏการใช้ขอนดอก ร่วมกับสมุนไพรอื่นอีก 15 ชนิด ในปริมาณเท่าๆกัน บดละเอียด ทำเป็นแท่ง ใช้น้ำดอกไม้เป็นกระสายยา เมื่อจะใช้ให้ละลายน้ำซาวข้าว หรือน้ำดอกไม้ก็ได้ ใส่พิมเสนลงไปเล็กน้อย ใช้ชโลมตัวแก้ไข้

รูปแบบและขนาดวิธีใช้ยา:
           ไม่มีข้อมูล

องค์ประกอบทางเคมี:
           ไม่มีข้อมูล

การศึกษาทางเภสัชวิทยา:
           ไม่มีข้อมูล

การศึกษาทางคลินิก:
           ไม่มีข้อมูล

การศึกษาทางพิษวิทยา:
           การทดสอบพิษเฉียบพลันของสารสกัดขอนดอก(จากไม้พิกุล)ด้วยเอทานอล 50% โดยให้หนูกินในขนาด 32 กรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม (คิดเป็น 32,000 เท่า เปรียบเทียบกับขนาดรักษาในคน) ตรวจไม่พบอาการเป็นพิษ และเมื่อให้โดยการฉีดเข้าใต้ผิวหนังหนู พบว่าขนาดที่ทำให้สัตว์ทดลองตายครึ่งหนึ่ง (LD50) เท่ากับ 7.111 กรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม

 

ค้นหาข้อมูลพืชที่ให้เครื่องยา :phar.ubu.ac.th/herb-phargarden/

จำนวนครั้งที่มีการอ้างอิงหน้าเว็บไซต์นี้: 36
เกี่ยวกับระบบ:

ระบบนี้ถูกพัฒนาต่อยอดมาจาก ระบบฐานข้อมูลสมุนไพรทั้ง 4 ฐาน โดยผู้พัฒนาได้ดำเนินการสร้างหน้า UX/UI ขึ้นมาใหม่ทั้งหมด เพื่อให้เป็นรูปแบบเดียวกันกับเว็บไซต์ของคณะเภสัชศาสตร์ มอบ. แต่ยังคงใช้ฐานข้อมูล Database ของฐานข้อมูลสมุนไพรทั้ง 4 ฐานเดิมอยู่